Meslek tek başına iş asla değildir.
Geçen hafta uzun zamandır satmaya çalıştığım Gemlik’teki arazimizin satışı için Gemlik’teydim.
Alıcımız Almanya’da yaşayan bir gurbetçiydi.
Normalde 2 saatte bitecek satış süreci birçok aksaklıktan dolayı bir gün sonrasına sarkmak zorunda kaldı.
Geçen sürede alıcımızla doğup büyüdüğü Muş ilimizden, Avrupa’ya gidiş hikâyesinden haberdar oldum.
Tarihe, siyasete, ekonomiye, insana ilişkin sohbet etme olanağı yaşadık.
Annesiyle ve tanıdıklarıyla tanışma olanağım oluştu.
Samimiyeti, ilgisi, dürüstlüğü, bilgi birikimi, saygısıyla benim için son derece keyifli, değerli bir zaman diliminin geçmesine sahip oldu.
Giderken kendisine İstanbul’da arkadaşı olduğunu söyledim. Almanya’ya varma zamanında merakla mesaj atarak sağ salim varıp varmadığını sordum.
İşle başlayan iletişimimiz aynı zamanda insani bir iletişimin de başlangıcı olmuştu.
Uzaklarda sağlıklı, keyifli bir iletişim kurabileceğim birinin varlığı benim için keyif verici, yaşama enerjimi pozitif etkileyen bir his.
Asıl olan ne yaşadığımız değil, yaşadıklarımızı nasıl yorumladığımızdır. Çıkış noktası da galiba kendimizi yaşantımız içerisinde nereye konumlandırdığımız.
Geri bildiriminiz bizim için önemli
